![]() |
|
|
#1
|
|||
|
|||
![]()
Як умее кахаць беларуска * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Я пяшчотай цябе атуляю, палю. Да нябёс уздыму шчасце нашае, любы. Гэтак сонейка ранкам цалуе зямлю. Гэтак месяц начны вербалозы галубіць. Каб ты ведаў заўжды: Праз слату і гады, На гасцінцах, шляхах Ці на сцежачцы вузкай, Як умее любіць, Як умее чакаць, Як умее кахаць Беларуска. Твае краскі душы я каханнем крану. А у скрусе прыйду я табе на падмогу. Цябе сэрцам сваім ад бяды ахіну. І малітваю я асвячу нам дарогу. Каб ты ведаў заўжды: Праз слату і гады, На гасцінцах, шляхах Ці на сцежачцы вузкай, Як умее любіць, Як умее чакаць, Як умее кахаць Беларуска. * * * * * * * * * * * * * *Ніна Аксёнчык |