Акупацыя Летувой Вiльни

[Super Girl]

Сп. Сергей

У 1939 г. вырашаліся надта *складаныя пытаньні - галоўным было не перадзел савецкіх рэспублік, а плян інкарпарацыі Літвы, які хтосьці з ейных палітыкаў разгадаў дасьціпнай формулай : " Вільнюс - мусу, Летува - русу" (Вільня - наша, Літва - расейская).

Што атрымалася ў гістарычнай пэрспэктыве - *добра вядома.

Вольга Шашкель

А у 1918 годзе?

[Super Girl]

Што ў 1918 годзе?

Вільня тады была сталіцаю Заходняй Беларусі.

Ці Вы што іншае маеце на ўвазе?

Сапрауды, так *i лiчылася сталіцаю Заходняй Беларусі? *:-O

[Абориген]

я бы поосторожней был со словом "окупация"

Сергей Тулай

Военная окупация Вильни и Виленского края войсками Каунасской Литвы (ком. Виткаускас) началась 27 октября 1939 г.

http://www.barricada.h12.ru/images/391028.jpg

Военный парад войск Каунасской Литвы на улицах Вильни 28.10.1939

Диктатором Каунасской Литвы А.Сметоной (ум,1944) был назначен "гауляйтер" по Вильне и Виленскому краю - Антанас Мяркис (ум.1955)

Сразу после входа войск произошли массовые выступления в городе против окупации его Каунасской Литвой. Военным губернатором Вильни был назначен некий полковник Каунас (Sic!,симптоматично, однако)

Сметона спешно перебрасывал в Вильнюс полицию и чиновников. Был введен неоправданно заниженный курс обмена злотого на лит: 1:1 (до войны экономика Польши была сильнее литовской). В качестве “стрелочника” за погромы расстреляли некоего Бориса Филиппова. Об отношении литовских властей латвийский консул Донасс сообщал: “Можно даже наблюдать проявления чисто зоологического национализма” (заметим — это пишет дипломат Карлиса Улманиса!). Например, все контракты с Красной армией разрешили осуществлять только этнически литовским бизнесменам. Был немедленно закрыт старинный польский университет Стефана Батория, литовские ополченцы врывались в костелы и срывали богослужения. 22 мая 1940 года подполковник Кирилис, начальник литовской разведслужбы, даже обратился в посольство СССР в Каунасе — не могла бы Красная армия снова помочь в наведении порядка? *:-(

A HTO ZASNAVAU GETY GORAD? ZHEMAJTY CI KRYVICHY? A? :-O

Вольга Шашкель

Маю на ўвазе тое што у верасні 1915 г. ва ўмовах Першай сусветнай вайны Вільня была занята немцамі. А 16 лютага 1918 г. літоўскі нацыянальны савет — Тарыба — абвясціў незалежнасць Літвы са сталіцай у Вільні. *:-(
Супраць гэтого выступілі беларускія дзеячы, якія разглядалі Вiльню як галоўны гістарычна-культурны цэнтр усіх беларускіх зямель. У лютым 1918 г. Віленская беларуская рада заявіла, што Тарыба не можа выступаць на міжнароднай арэне ад імя былога Вялікага княства Літоўскага1. У ІІІ Устаўнай грамаце, выдадзенай Радай БНР у Мінску 25 сакавіка 1918 г., Віленшчына разглядалася як частка этнічна беларускіх зямель (беларускія дзеячы спасылаліся на вынікі ўсерасійскага перапісу насельніцтва 1897 г., калі значная частка насельніцтва Віленскай губерні была залічана да беларусаў на падставе моўных асаблівасцей края).

‡ Filip Naletski ‡

Ня уж та Гедзимин? *;-)

ZHEMAJTY CI KRYVICHY?

Уж точно не жемяйты. *(H)

Cергей, как вы думаете, если предложить литовцам "по-хорошему" - *вернуть...хотя наверно врядли. :-$

Предлагал и не раз. *;-) В ответ - ругань и ссылки на легенды. *(H)

А вы знаете как получилось, что отдали современным литовцам в 1917 г.? Там целый детектив был. А ведь кроме Талмуда (отпечатанного в Вильно - столицы Литвы), который предъявили литовцы в 20 -ых гг. прошлого века на международной конференции по этому вопросу никаких других обоснований у них не было кроме легенды о Лиздейко и орлином гнезде. *:-D

Сергей, раскажите про легенду.

О Лиздейко? О том как как-то раз Гедемин ходил на охоту? Сказки это не мой профиль. Их наши драугасы неплохо рассказывают. ;-)

Важнае значэньне для наступных падзеяў мела і памылка, учыненая А. Луцкевічам на пачатку сакавіка 1917 году. Пішучы ва ўласнаручных паказаньнях пра тое, што ў лютым 1917 году ў Стакгольме мелася адбыцца канфэрэнцыя прыгнечаных народаў, ён паведамляў, што зь Вільні ў Бэрлін выехалі трое літоўцаў — д-р Ю. Шаўліс, Антанас Сьмятона, інжынэр Сьцяпонас Кайрыс (былы муж Цёткі) — і ён сам. У Бэрлін ехалі таму, што беларуска-літоўская дэлегацыя “да выезду ў Стакгольм павінна была мець у пытаньні пра будучыню нашага краю размову зь нямецкім канцлерам”.

Далей чытаем: “Але пакуль мы чакалі гэтае сустрэчы й рыхтаваліся да зьезду (канфэрэнцыі ў Стакгольме — А. С.), здарылася непрадбачаная падзея: у Расеі адбылася рэвалюцыя. Немцы ня бачылі ўжо патрэбы ў зьезьдзе, і ён быў адменены. Я вырашыў неадкладна вяртацца ў Вільню, літоўцы — празь некалькі дзён. Перад ад’ездам я напісаў абшырную дакладную запіску на тэму пра неабходнасьць у меркаванай “Літве” забясьпечыць беларусам парытэтныя правы зь літоўцамі й аддаў яе ў рукі барону Ропу для перадачы канцлеру. Ня ведаю, ці было гэта выканана, ведаю толькі, што, прыехаўшы ў Вільню, я зь нямецкіх газэтаў даведаўся, што назаўтра пасьля майго ад’езду з Бэрліна літоўцы былі прынятыя канцлерам адны й пры гэтым прапанавалі канкрэтны праект адносна будаўніцтва “Літвы”.

Як пазьней высьветлілася, ён прадугледжваў незалежную Літву ў такіх межах, што літоўцы мелі колькасную перавагу над беларусамі ды іншымі нацыянальнасьцямі разам. Сталіцай павінна была стаць Вільня. Прапаноўвалася стварэньне ў Вільні краёвага органу ўлады “Тарыбы” (па-літоўску — Рады) у складзе 20 літоўцаў і па адным прадстаўніку беларусаў, жыдоў і палякаў. Называлі кандыдата на велікакняскі пасад Літвы: баварскага прынца Ураха (каталіка)

Дзеля таго што беларусы знаходзіліся ў палоне старых геаэканамічных і геапалітычных канцэпцыяў і што А. Луцкевіч не дачакаўся аўдыенцыі ў райсхканцлера, беларусам увесь час даводзілася даганяць літоўцаў...


http://arche.bymedia.net/2003-2/sida203.html

А может хватит уже ворошить прошлое,надо в будущее смотреть и не повторять ошибок прошлого.

[Айболит]

Виталий, чтобы смотреть в будущее и не повторять ошибок прошлого, просто необходимо это прошлое ворошить, иначе будем наступать на те же грабли постоянно.