[Луговцова]

ПАГОНЯ
Толькi у сэрцы трывожным пачую
За краiну радзiмую жах.-
Успамiнаю Васточную Браму святую
I ваякау на грозных канях.
* У белай пене праносяцца конi,
* Рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць.
* Старадауняй Крывiцкай Пагонi
* Не разбiць, не спынiць, не стрымаць.
* У бязмерную даль вы ляцiце.
* А за вамi, прад вамi гады
* Вы за кiм у пагоню спяшыце.
* Дзе шляхi вашы йдуць i куды?
Мо яны, Беларусь, паняслiся
За тваiмi дзяцьмi уздагон,
Што забылiцябе, адраклiся.
Прадалi i аддалi у палон7