Свабода
Я не Колас, не Купала
Ды свабодаю дышу.
І, такіх, як я, нямала
Успявае пра душу.
Я не вецер, не аблокі,
Толькі вершы із грудзей
Паяўляюцца, як зоркі,
І, заўсёды для людзей.
Я над цемраю, абманам
Свой чыню, людскі прысуд.
І пра цара, і пра пана
Будзе ведаць усякі люд.

Я не зорка, і не хваля,
Толькі вершы для душы.
Я пішу, пра то, што мала
Мы свабодай даражым.
Я паляк, і, той жа рускі,
Я ваш сябар на вяка.
Пью я водку без прыкускі,
Еду ў госці здаляка.
Вершы вы мае ў бяседзе
Распяваеце наўкол.
Толькі ведайце, што едзе,
Ужо свабода ў ваш дом.
Я не Колас, *Купала,
Ды я з прозаю жыву.
Каб зямля мая не пала,
Я свабоду вам нясу.

Віталь Заянчкоўскі
2009

Свабоды дух, ляці на крылах...
Свабоды дух, ляці на крылах,
нібыта птах прыгожы, вольны,
хай грукацяць сабакі з тылу
па-за смуродам навакольным.
Ляці вышэй, каб не кранулі
тваіх адзенняў снежна-белых
шалёныя сляпыя кулі,
бо часам бог ратуе смелых.
Ляці хутчэй, каб кіпцюрамі
цябе не злапіла навала,
ды пільны будзь з валадарамі:
ім усяго спрадвеку мала.
Ляці туды, дзе не хапае
такой, як ты, цудоўнай птушкі,
хай нехта роў табе капае,
як падказалі д’ябла служкі.
Свабоды дух, ляці на крылах!
Ты – сцяг чаканай перамогі.
Для барацьбы надай нам сілы.
І міласэрнасці ад бога…

Павел Надольскі