Ад хаты да хаты.
На дасвецці, раным-рана
Сёння ўстала цётка Ганна.
Чым жа ёй, браткі, заняцца?
Не прывыкла Ганна к працы.
Крочыць цётка да Хвядоры
I суседцы так гаворыць:
— Ой, Хвядорачка, Хвядора,
На цябе напала гора.
Маю я такую вестку,
Што змяя твая нявестка.
Каб ты ведала, каб знала,
Што яна мне расказала!..
Яна хоча гэтым летам
Зжыць цябе, сястра, са свету:
Сцеражыся ты, Хвядора,
Прэч гані ліхое гора!
Потым Ганна ўжо ў Марылі:
— Чула, людзі гаварылі,
Што дачка твая да ранку
Прастаяла ўчора з Янкам.
Ой, глядзі, бо з гэткім зяцем
Табе дрэнна будзе ў хаце...
На дасвецці, раным-рана
Сёння ўстала цётка Ганна.
Пабывала ў Міхаліны,
Пабывала ў Акуліны,
Зазірнула да Карусі,
Не мінула цёткі Дусі.
Ўсюды Ганна, як умее,
Менціць языком і меле.
...Як ён толькі не самлее.