ЮНАЦКАЕ КАХАННЕ

Як выйсцi на спатканне адвячоркам,
Агонь кахання полымем гарыць,
Прыемна паглядзець у вочы зоркам
I аб каханнi з любай гаварыць.

Цудоўна прадугледзела прырода,
Што сэрца здатна палка пакахаць,
Каханню не замiнка перашкода,
Бо радасна каханых сустракаць.

Што ў свеце лепш юнацкага кахання?
Яно вядзе на незвычайны шлях,
Бо радасна ад першага прызнання,
I сэрца б'ецца, аж гудзе ў вушах.

Цудоўна за руку каханай ўзяцца,
Праз рукi пабяжыць кахання ток,
I хочацца бясконца цалавацца,
Ды не ўдаецца хоць адзiн разок.

З каханай быць жадаю болей разам,
А зоркi ў ясным небе зiхацяць,
Шчаслiвы не глядзiць зусiм за часам,
Каханую нялёгка адпускаць.

Прайшло юнацтва, толькi успамiны
Адведваюць у сталыя гады,
Юнацкаму каханню мы павiнны
За цуд дзiвосны дзякаваць заўжды!