Краю и людям:Ўздымам сэрц нашых шуміць Белавежа
Як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве,
Уроду палеткаў тнуць поясам межы,
Адвечныя сосны гудуць ў бараве.
Там нашыя песьні, там наша багацце,
Там жытняе мора, магілы дзядоў,
І родныя хаты, і людзі як брацці,
І казкі, і слава мінулых гадоў.
Крывіч там стагоддзі загон свой сторожа.
А звычаі, мова, жывуць з году ў год,
Там край, быццам казка старая, прыгожы,
Удалы і верны Краіне народ.