Меў зелянюсенькiя шаты
Лазы чаромхi цi крушыны
Алешын лiпкiх верабiны
Глядзiшбывала i здаецца
Што скрозь сцяну галiн жывую
Скрозь гэту тканку маладую
Нi мыш нi пташка праб'ецца
Цякла тут з лесу невялiчка
Травой заросшая крынiчка
Абодва бероагi каторай
Лазняк ракiтнiк абступалi
Бруiлiся ў цяньку iх хвалi
I ў луг чуць значнаю разорай
Iшлi спакойна мiж чаротаў
Рабiлi многа заваротаў
Аж покi ў Нёман не ўпадалi.
|