На *сенакосе
* * * * * * Станислав Тарашкевич

* * * * * Вось, вось пачнецца касавіца,
* * * * * Паспелі травы, ўсім не спіцца,
* * * * * Люд закрывае свае дыркі,
* * * * * У майстэрнях, ладзяцца касілкі
І вось прыйшоў, той дзень чаканы,
Высоткі косяцца, курганы,
Пасля пакосяцца нізіны,
Дзе ўчора шчэ раслі лазіны.
* * * * * *Вось трактара, за імі косы,
* * * * * *Вітаюць раннія іх росы,
* * * * * *А кветкі траваў, гнуць галовы,
* * * * * *Касілак звон, чуваць сталёвы.
Ідуць касілкі грамадою,
Трактара едуць чарадою,
Па аднаму, а то па пары
Быццам па небу, плывуць хмары.
* * * * * І жыва косяць травы косы,
* * * * * За імі роўныя палосы,
* * * * * Я помню час той, тое ранне,
* * * * * І вельмі смачнае сняданне.
А вось і сонца выйшла *ўгору,
І па ўсяму таму прастору,
На травы лье, свой *свет яскравы,
Каб сохлі, скошаныя травы.
* * * * * А сколькі смеху тут, раздолле,
* * * * * І жартаў, штурхання, сваволля,
* * * * * Хутка абед, ужо не ўстрымацца
* * * * * Бягуць у Дэйму ўсе купацца.
А ў той вадзе, ну я не знаю,
Там пяць хвілін, падобна раю,
Пазнаць мне гэта ўсё прышлося,
Калі я быў на сенакосе!