Не забываюць улады і пра моладзь... Вопыт савецкай улады па оболванiванiю моладзі пачынальна са школы, і ўжо і з дзіцячых садкоў, у таго хто пры ўладзе, ёсць... пачынальна з грашовых сродкаў, напрыклад - подкупу ў выглядзе часавага "бясплатнага праезду", і канчаючы "спецсродкамі" - гадавымі кантрактамі як з нявольнiкамі, звальненне за нядобронадзейнасць ці "доўгая мова", немагчымасть вучыцца ў вну, а *для някемлівых і тугадумаў - дубінкай па галаве... пакуль іх трохі... Будзе больш - "пастраляем" і танкамі "пераедзем"... Гістарычны канец заўсёды адзін у такой улады... І ўсё што сёння робіцца ў нашай краіне, і ў поўнай меры, народ пазнае рана ці позна, пасля "сыходу" гэтай улады. Звернеце ўвагу, што сёння адбываецца ў краінах, дзе ўсяго толькі адзін чалавек усё вырашае... надакучае адно і тое ж твар... Так ужо ўладкованы чалавек... якімі б вы яго абяцаннямі ці пернікамі не кармілі... І гэтак жа ўладкованы той жа чалавек, калі пры жыцці ён становіцца для шматлікіх вышэй бога, часта незаконна і шляхам зману. Так што, боўтайся, не боўтайся, а на дно ўсё адно патрапіш, раз сам сябе загнаў у багнiща...
Шукайце і чытайце ў інтэрнэце вершы. Яны ніколі дрэннаму не навучаць, бо дрэнны чалавек, з дрэннымі думкамі, не здольны пісаць добрыя вершы, ён нават не здольны іх чытаць і разумець. Ён здольны толькі за грошы дубінкай па галаве і менавіта тых, хто гэтыя вершы піша ці чытае... ці распаўсюджвае...
Пакаленняў апошніх
Небязвольныя людзі,
Што надзелены талентам,
Працалюбства агнём…
Юнакі і дзяўчаты,
Не з'язджайце нікуды
За званчэйшай манетай,
За лягчэйшым жыццём.
Як паветра патрэбны
Вашы сілы краіне:
Хто ж яшчэ, акрамя вас,
Зрыне панства жуды.
Нашы кветкі-надзеі,
Не аддайце чужыне
Свой дапытлівы розум,
Свой запал малады.
Гукі матчынай песні
Хай заўжды з вамі будуць,
Не змяняйце крыніцы
На салодкі сіроп.
Юнакі і дзяўчаты,
Не з'язджайце нікуды,
Памажыце Айчыне
Ачуняць ад хвароб!
Кузменка Змітрок