ПРАЎДА

Няцяжка для людзей дабро рабiць,
Для добрых спраў няма нiякай перашкоды,
Вядома, трэба блiзкага любiць.
Але, чаму яго мы любiм не заўсёды?

Адкуль у чалавека столькi зла?
Чаму ў яго такая дрэнная прырода?
З пачатку свету ўжо такой была,
Заўжды адкрыецца яна, як ёсць нагода.

Сабе усё бясконца хочам мець,
Ў душы нiколi не жыве к другiм турбота,
Як iншых хтосьцi хоча абагрэць,
То лiчаць ўраз, што з хiтрамудрасцю нагода.

З агульных правiл выключэнне ёсць,
Не вельмi многiя на зло дабром адкажуць,
Ды стала кожны праяўляе злосць,
Адзiнкi знойдуцца, што словы ўцехi скажуць.

Хаця ёсць вабны прыклад для дабра,
Ды ластаўка адна надвор'я не змяняе,
Няма надзеi, што прыйдзе пара,
I дабрата ў душах людзей святлом заззяе.

Злосць людзi з нараджэння набылi,
Статыстыка падзей пра вынiк добра кажа,
Зло будзе вечна правiць на Зямлi,
Знаць праўду трэба, хоць на сэрца камень ляжа.
Анатолiй Iванавiч Балуценка